Εισάγετε λέξη/όρο:

Κατηγορίες

Αερόσακος (Air bag)

< Όλα τα περιεχόμενα

Σύστημα το οποίο επινοήθηκε για την βελτίωση της παθητικής ασφάλειας και πρωτοεμφανίστηκε στις ΗΠΑ την δεκαετία του ’70. Ο αερόσακος (airbag), γνωστός και ως συμπληρωματικό σύστημα συγκράτησης (supplementary restraint system / S.R.S.), είναι ένα σύστημα παθητικής ασφάλειας των νεότερων και σύγχρονων αυτοκινήτων. Αποτελείται από ένα σάκο ο οποίος σε κανονικές συνθήκες βρίσκεται συμπιεσμένος στο τιμόνι ή στο ταμπλό στην περίπτωση του συνοδηγού. Για να διογκωθεί λοιπόν ένας αερόσακος απαιτείται ο πυροτεχνικός μηχανισμός του αερίου, ένα σύνολο αισθητήρων και μια ξεχωριστή ηλεκτρονική μονάδα (ECU) η οποία συλλέγει πληροφορίες και δίνει εντολή στο πυροτεχνικό μηχανισμό για να πυροδοτήσει το στέρεο προωθητικό NaN3 (αζίδιο του νατρίου). Κατά την καύση του απελευθερώνονται αβλαβή για τον ανθρώπινο οργανισμό αέρια τα οποία αποτελούνται κατά 98% από άζωτο. Τα βλαβερά σωματίδια από την καύση συγκρατούνται από ειδικά φίλτρα ενώ το «μπαμ» της πυροδότησης αν και έχει πολύ υψηλή στάθμη ευτυχώς έχει και μικρή διάρκεια χωρίς να προκαλεί βλάβες στο σύστημα ακοής μας. Από την στιγμή που ένα αυτοκίνητο συγκρουσθεί με ένα άλλο ή με κάποιο εμπόδιο κατά μέσο όρο χρειάζονται 10-15 χιλιοστά του δευτερολέπτου (millisecond) για να ενεργοποιηθεί το σύστημα των αερόσακων. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι για να φουσκώσει ένας μετωπικός αερόσακος απαιτούνται περίπου 40-50 millisecond, λιγότερο δηλαδή από το ανεβοκατέβασμα της ανθρώπινης βλεφαρίδας. Στα πιο σύγχρονα αυτοκίνητα, το σύστημα αυτό αποτελείται πλέον από έναν μεγάλο αριθμό τέτοιων αερόσακων, οι οποίοι και ελέγχονται πλήρως από μία Κεντρική Ηλεκτρονική Μονάδα, με σκοπό την προστασία από πολλά ενδεχόμενα είδη πρόσκρουσης.

Η Audi έχει συνδέσει το όνομά της με την πολυτέλεια, τις προηγμένες τεχνολογίες, τα μοντέλα S και RS, την τετρακίνηση quattro και την ασφάλεια. Η πρώτη δοκιμή προσημείωσης ατυχήματος έγινε στα τέλη του 1938 όταν οι μηχανικοί της DKW προκάλεσαν ελεγχόμενη ανατροπή από έναν λόφο σε ένα μοντέλο F7. Μετά τη δοκιμή και αφού το F7 έφερε πολλές τούμπες, ο κινητήρας λειτουργούσε, ενώ το αμάξωμα έμεινε σχεδόν άθικτο.
Μια πατενταρισμένη καινοτομία της Audi ήταν το σύστημα «Procon-Ten» (Programmed Contraction and Tension), το οποίο εμφανίστηκε το 1984. Πρώτη φορά εφαρμόστηκε στο Audi 80 του 1986 και ήταν η απάντηση της Audi στους αερόσακους της Mercedes.

Γιατί η Audi προτίμησε το Procon-Ten, αντί των αερόσακων;
H Audi πίστευε ότι το σύστημά της ήταν ασφαλέστερο από τους αερόσακους. Την εποχή εκείνη η τεχνολογία των αερόσακων ήταν ακόμα στα σπάργανα και υπήρχαν διάφορα προβλήματα. Η αποθήκευσή τους ήταν δύσκολη, η λειτουργία τους αμφίβολη, ενώ υπήρχαν αναφορές οδηγών που υπέφεραν από εγκαύματα που προκαλούνταν από τους αερόσακους. Πλέον όλα τα αυτά προβλήματα έχουν εξαλειφθεί, αφού οι αερόσακοι αποτελούν αναπόσπαστο μέρος για την ασφάλεια κάθε αυτοκινήτου.

Τι ήταν το Procon-Ten;
Η τεχνολογία του συστήματος ήταν εξαιρετικά απλή αλλά αποτελεσματική αφού λειτουργούσε ως εξής: Σε περίπτωση μετωπικής σύγκρουσης το τιμόνι τραβιόταν πίσω και οι εμπρός ζώνες ασφαλείας τεντώνονταν με τη βοήθεια της μετατόπισης του κινητήρα προς την καμπίνα επιβατών, μέσω ενός συστήματος συρματόσκοινων. Εκτός από το μοντέλο 80, είχε τοποθετηθεί και στα Audi 90, 100, 200 και V8. Το Procon-Ten μείωνε σημαντικά τον κίνδυνο τραυματισμού του κεφαλιού του οδηγού, όμως καταργήθηκε με την εισαγωγή των αερόσακων και από την Audi.

Πηγή: https://www.caroto.gr/2009/02/13/%ce%b1%ce%b5%cf%81%cf%8c%cf%83%ce%b1%ce%ba%ce%bf%cf%82/ & https://www.autogreeknews.gr/nea/polla-diafora/diafora-nea/ti-kainotomia-eiche-to-audi-80-toy-1986

Περιεχόμενα